ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

άντζακ ( επίρρ. ) άνdζακ [ˈandzak] Αξ., Ουλαγ. άνdζ̑αχ [ˈandʒax] Αραβαν., Μισθ., Σινασσ. άντσ̑αχ [ˈantʃax] Αραβαν., Μισθ. άνdζα [ˈandza] Τροχ., Φλογ. άντσ̑α [ˈantʃa] Τροχ., Φάρασ. άντσ̑ας [ˈantʃas] Φάρασ. άνdζ̑αμι [ˈandʒami] Μισθ. ...

αντής (ουσ. αρσ.) αdής [aˈdis] Φάρασ. ατής [aˈtis] Φάρασ. Πιθ. από τουρκ. διαλεκτ. επίθ. adiş = εξοργισμένος, προσβεβλημένος από κάποιον. Μάλλον εσφαλμένη η άποψη του Καρολίδη (1885: 67) ότι πρόκειται για λ. αρμεν. προελεύσεως.

Εχθρός

Συνών. ντουσμάνος, οχτρός

αντί ( πρόθ. ) ανdί [anˈdi] Καππ. ανdίς [anˈdis] Μισθ., Σινασσ., Τελμ., Φάρασ. ανdζίς [anˈdzis] Τελμ. άνdι [ˈandi] Φάρασ. ...