Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
πίτα ( ουσ. ουδ. ) πίτα [ˈpita] Ανακ., Μαλακ., Μισθ., Σίλ., Τελμ. πίτ-τα [ˈpitta] Σίλ. ...
πίταγμα (ουσ. ουδ.) πίταγμα [ˈpitaɣma] Σινασσ., Φάρασ. Από το αρχ. ουσ. ἐπίταγμα.
1. Τάξιμο Σινασσ. Συνών. συνταγή
2. Στάλσιμο κάποιου για εκτέλεση εντολής Φάρασ. Πβ. γιολάντημα
πιτάζω ( ρ. ) πιτάζω [piˈtazo] Κίσκ., Σινασσ., Φάρασ. Παρατατ. πίταζα [ˈpitaza] Μισθ. πίτανgα [ˈpitaŋga] Φάρασ. πιτάσκα [piˈtaska] Φάρασ. Αόρ. πίταξα [ˈpitaksa] Αφσάρ., Κίσκ., Ποτάμ., Τσουχούρ., Φάρασ. πίdαξα [ˈpidaksa] Φάρασ. Υποτ. πιτάκω [piˈtako] Κίσκ., Φάρασ. πιτάξω [piˈtakso] Σινασσ., Φάρασ. Προστ., Εν. πιτάκ' [piˈtak] Κίσκ., Φάρασ. Πληθ. πιτάξετε [piˈtaksete] Κίσκ., Φάρασ. ...