τίτος
(αντων.)
τίτος
[ˈtitos]
Σινασσ., Φάρασ., Φλογ.
τ͑ίτος
[ˈtʰitos]
Αξ.
τίτους
['titus]
Μαλακ., Φάρασ.
τίτο
[ˈtito]
Ανακ., Αξ., Σίλατ., Τροχ.
τίτνους
[ˈtitnus]
Μαλακ.
τίντος
[ˈtintos]
Μισθ.
Από την μεσν. αντων. τίτοιος (βλ. CGMG 979), πιθ. απώτερα από το αρχ. τοιοῦτος.
1. Ο (απο)τέτοιος
ό.π.τ.
:
Τρώισ̑καμ' τα πολύ τα τίτα, ναι, τα φασούλια
(Τρώγαμε πολύ τα τέτοια, ναι, τα φασόλια)
Ανακ.
-Cost.
Κάτσανι α μήνα σο τίτου, σο Καρά Πουρνού
(Έκατσαν ένα μήνα στο πώς-το-λένε, στο Καραμπουρνού)
Φάρασ.
-VLACH
Α γέρους χερ τη μέρα παίρκιν καρβώνα σο τίτου
(Ένας γέρος κάθε μέρα πήγαινε κάρβουνα στον αποτέτοιο)
-ΑΠΥ-Bağr.
Όταν να φύγουμ', σκάψαμ' ολάκερο τίτο, να βάλουμ' τα κόκκαλα
(Όταν ήταν να φύγουμε, σκάψαμε ολόκληρο αποτέτοιο, να βάλουμε μέσα τα κόκκαλα)
Σίλατ.
-ΙΛΝΕ 812
Έν' το πολύ του 'α μες ποίκουν ένι να κόψουν το τίτο μας, να μεζ 'υρίσουν Τούρτζ̑οι
(Το πολύ που θα μας κάνουν είναι να κόψουν το απαυτό μας (δηλ. να μας περιτμήσουν), να μας κάνουν να αλλαξοπιστήσουμε)
Φάρασ.
-Θεοδ.Ιστ.
Κλώισ̑καν το τοκάν’, όσο να βγει το γέλμα ’σ’ τα τίτα, τα άχυρα· τίτο παίρισ̑καν ντα με το ντεκράν’
(Έσερναν κυκλικά την δοκάνα, μέχρι να ξεχωρίσει το σιτάρι απ' τα τέτοια, τα άχυρα· το τέτοιο (δηλ. το άχυρο) το έπαιρναν με το δικράνι)
Τροχ.
-ΙΛΝΕ 1555
’γιώ να μποίκουμ’ τίτο: τα κόμματα μας, τα βάλια μας, τα πράματα όλα, να ’ίνουμ’ τίτα, ιρεσπέρ’
(Εδώ να κάνουμε τέτοιο: τα χωράφια μας, τα βουβάλια μας, τα πράγματα όλα, να γίνουμε τέτοιοι, αγρότες)
Αξ.
-ΙΛΝΕ 1555
2. Ο δείνα, ο τάδε
Αξ.
:
Τ͑ίτος τα είπεν
(Ο τάδε τα είπε)
Αξ.
-Μαυρ.-Κεσ.
Συνών.
κρυφός, σέι :5, τάδε, ταδεποιός, φιλάν