τιτίζης (επίθ.) τιτίζης [tiˈtizis] Σίλ., Σινασσ.

Σίλλη, Σινασσός

τ͑ιτ͑ίζ’ [tʰiˈtʰiz] Μαλακ., Φάρασ.

Μαλακοπή, Φάρασα

Θηλ. τ͑ιτ͑ζού [tʰitʰiˈzu] Φάρασ.

Φάρασα

Ουδ. τ͑ιτ͑ίζι [tʰiˈtʰizi] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. επίθ. titiz = α) αυστηρός β) σχολαστικός.

1. Σχολαστικός Σινασσ.

Σινασσός

2. Ιδιότροπος Μαλακ.

Μαλακοπή

Συνών. αζγούνης, αντικάς, χοσμαρί, χουιλούς

3. Ευέξαπτος, οργίλος Σίλ., Φάρασ.

Σίλλη, Φάρασα

τιτιρεμές ( ουσ. αρσ. ) τιτιρεμές [titireˈmes] Φάρασ. τιτιρεμέ [titireˈme] Ανακ. ...