κιζαμίκι (ουσ. ουδ.) γ̇ιζαμ-μούχ̇ι [ɣizamˈmuxi] Φάρασ.

Φάρασα

Πληθ. κιζαμίκια [cizaˈmica] Σίλατ.

Σίλατα

qι̂ζαμι̂́qια [qɯzaˈmɯqja] Μαλακ.

Μαλακοπή

κ͑ιζαμούχ̇ιa [kʰizamˈmuxʝa] Ανακ.

Ανακού

γι̂ζαμι̂́χια [ɣɯzaˈmɯça] Αξ.

Αξός

Από το τουρκ. ουσ. kızamık (< παλαιότ. ḳızlamuk) = ιλαρά.

Ιλαρά ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. αληθινούτσικος :2, τσιτσέκι

κιζίρης ( ουσ. αρσ. ) γκιζίρης [ɟiˈziris] Φάρασ. κιζίρ [ciˈzir] Φάρασ. ...