ντιρμαντίζω (ρ.) ντι̂ρμαντίζω [dɯrmanˈdizo] Μαλακ.

Μαλακοπή

Αόρ. τι̂ρμάντσα [tɯrˈmantsa] Μαλακ.

Μαλακοπή

ντιρμάν'σα [dirˈmansa] Φλογ.

Φλογητά

Από το τουρκ. ρ. tırmanmak (αόρ. tırmandı) = σκαρφαλώνω, όπου και διαλεκτ. τύπ. dırmanmak.

Σκαρφαλώνω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ύστερα γΰζμπασ̑ης ντιρμάν’σεν, ανέβεν σο ντουβάρ' απάνω (Ύστερα ο αξιωματικός σκαρφάλωσε, ανέβηκε πάνω στο ντουβάρι) Φλογ.

Φλογητά

-Dawk.

Dawkins 1916

Συνών. αναβαίνω :2, γιαπιστίζω :2, ορλατίζω

ντιρσέκι ( ουσ. ουδ. ) ντιρσέκ' [dirˈsek] Μαλακ. τιρσέκι [tirˈseci] Φάρασ. τιρτσέκ͑ι [tirˈtsekʰi] Φάρασ. τιρσα̈́κι [tirˈsæci] Αφσάρ. ντιουρσ̑άτσ' [dʝurʹʃats] Μισθ. Πληθ. ντιρσέκια [dirˈseca] Μαλακ. ...