μπαγίρντημα (ουσ. ουδ.) παγίρντημα [paˈʝirdima] Φάρασ.

Φάρασα

μπαγούρντημα [baʹɣurdima] Μισθ.

Μισθί

μπαγούρτημα [baˈɣurtima] Μισθ.

Μισθί

μπαγούρτζημα [baˈɣurdzima] Σίλ.

Σίλλη

Από το αορ. θ. του ρ. μπαγιρντώ, όπου και τύπ. παγιρντώ, και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

1. Κραυγή, ουρλιαχτό ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Καλό ρε φέρνει πίσω του του μπαγούρτζημα (Το κρώξιμο (ενν. της κουκουβάγιας) δεν προοιωνίζει καλό) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. βρουχήστεμα, μπαγιρμάς, μπαγιρτούς, τσαγιρμάς :1

2. Κάλεσμα Μισθ.

Μισθί

Συνών. θέλημα :4, κάλεσμα, νταβέτι, τσαγιρμάς :2

μπαγιρντώ ( ρ. ) μπαγι̂ρντώ [baɣɯrˈdo] Αξ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. μπαγι̂ρντού [baɣɯrˈdu] Ουλαγ. μπαγουρντώ [baɣurˈdo] Δίλ., Μισθ., Σίλ. μπαγι̂ρντίζω [baɣɯrˈdɯzo] Αξ., Αραβαν., Τσαρικ. μπαγ̇ıρντίζου [baɣɯrˈdɯzu] Μισθ. παγιρντάω [paɣirˈdao] Φάρασ. παγιρτώ [paʝirˈto] Φλογ. μπεγιουρντώ [beʝurˈdo] Ανακ. Παρατατ. μπαγούρντιζα [baˈɣurdiza] Μισθ. μπαγι̂́ρντεινα [baˈɣɯrdina] Αξ., Τροχ. ...