ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καιμόνο ( πρόθ. ) καιμόνο [ceˈmono] Αραβαν., Σίλατ. κιμόνο [ciˈmono] Αξ., Τροχ., Φλογ. κιμόνου [ciˈmonu] Μαλακ., Σίλ. τσ̑ιμόνο [tʃiˈmono] Τροχ. τσ̑ιμόνου [tʃiˈmonu] Μισθ., Τσαρικ. κιμόνι [ciˈmoni] Σίλ. κομόνο [koˈmono] Φάρασ., Φερτάκ. κιμόν' [ciˈmon] Ουλαγ. κιμό [ciˈmo] Ουλαγ. ...

καϊναντώ (ρ.) γκαϊναdού [gainaˈdu] Ουλαγ. γκαϊνατού [gaina'tu] Ουλαγ. γαϊναdώ [ɣainaˈdo] Σίλ. γαϊναΐζου [ɣainaˈizu] Μισθ. Αόρ. γαϊνάτ'σα [ɣaiˈnatsa] Μισθ. Από το τουρκ. ρ. kaynamak (αόρ. kaynadı) = βράζω, όπου και διαλεκτ. τύπ. gaynamak.

Αμτβ., βράζω ό.π.τ. : Ντου νερό γαϊνάτ'σ̑ι (Το νερό έβρασε) Μισθ. -Μακρ. Συνών. βράζω, ζένω

καϊναττώ ( ρ. ) κ͑αϊνατού [kʰainaˈtu] Ουλαγ. γκαϊνατ-τού [gainatˈtu] Ουλαγ. γαϊνατ-τώ [ɣainatˈto] Σίλ. Παρατατ. γαϊνάdζ̑εινα [ɣaiˈnadʒina] Σίλ. ...