γέρος (ουσ. αρσ.) γέρος [ˈʝeros] Σίλατ., Τελμ., Φερτάκ.

Σίλατα, Τελμησσός, Φερτάκαινα

γέρους [ˈʝerus] Φάρασ.

Φάρασα

γιόρος [ˈʝoros] Αραβαν., Γούρδ., Σεμέντρ., Τελμ., Φλογ.

Αραβανί, Γούρδονος, Σεμέντρα, Τελμησσός, Φλογητά

γιόρους [ˈʝorus] Μαλακ.

Μαλακοπή

Πληθ. γερόια [ʝeˈroia] Μισθ.

Μισθί

Από το μεσν. ουσ. γέρος (< αρχ. γέρων).

1. Ως ουσ., γέρος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Γέρος ήτουνε κατό χρονώ (Ο γέρος ήταν εκατό χρονών) Φάρασ.

Φάρασα

-Dawk.

Dawkins 1916

Μόνο γερόια, νέα ντε μπαίνισ̑καν νεκκλησ̑ά Μαάλ' Τσ̑ερετσ̑ή (Μόνο γέροι, οι νέοι δεν έμπαιναν στην εκκλησία την Κυριακή του Πάσχα ) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Συνών. γερόνι :1, ιχτιάρης, παλιός

2. Ως επίθ., γέρος-γριά ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ένα γιόροζ ναίκα κουβάλεινε καλά γεμέκια, μύριζαμ' μπαχάρια (Μια γριά γυναίκα κουβάλαγε ωραία φαγητά, μυρίζαμε μπαχαρικά) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Μοναστηριού το ηγούμενος πολύ γιόρος 'ναι (Ο ηγούμενος του μοναστηριού είναι πολύ γέρος) Γούρδ.

Γούρδονος

-Καράμπ.

Καράμποδος 1948

Συνών. γερόνι :2, κοτζά, παλιός, χρονιάρης :2

γερού () ...