ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μπινάρι ( ουσ. ουδ. ) μπινάρ' [biˈnar] Ουλαγ., Σεμέντρ. πινάρ' [piˈnar] Μπέηκ. μπουνάρ' [buˈnar] Αραβαν., Μισθ. πουνάρι [puˈnari] Κίσκ., Τσουχούρ. πουνάρ' [puʹnar] Αραβ., Μισθ., Τσαρικ. μπουγκάρ' [buŋˈgar] Τσαρικ. πουγκάρ' [puŋˈgar] Μισθ. ...

μπινεύω (II) (ρ.) πινεύω [piˈnevo] Ανακ. Αόρ. πίνεψα [ˈpinepsa] Ανακ. Από το τουρκ. ρ. binmek = α) καβαλάω υποζύγιο β) επιβιβάζομαι σε μεταφορικό μέσο, όπου και διαλ. τύπ. pinmek και το παραγωγ. επίθμ. -εύω. Η λ. Πόντ.

Καβαλώ : || Ασμ. Χρονιάρης πιάνει το σπαθί, στα δύο το κοντάρι
στα τρία και τα τέσσερα πινεύ' καβαλλικεύει (Ενός έτους πιάνει το σπαθί, στα δύο το κοντάρι
στα τρία και τα τέσσερα ανεβαίνει στο άλογο και καβαλάει) Ανακ. -Θέρ.Ακρ. Συνών. αναβαίνω, ατλαντίζω, καλλικεύω, μπιντώ

μπινιτσής ( ουσ. αρσ. ) μπινιτσής [biniʹtsis] Σινασσ. ...