νότος (ουσ. αρσ.) νότος [ˈnotos] Ποτάμ., Σατ., Σινασσ., Φλογ.

Ποτάμια, Σατί, Σινασσός, Φλογητά

νόdος [ˈnodos] Τροχ.

Τροχός

λότος [ˈlotos] Αραβ.

Αραβισσός

λόdος [ˈlodos] Τροχ.

Τροχός

λοdός [loʹdos] Σίλ.

Σίλλη

Θηλ. νότη [ˈnoti] Σινασσ.

Σινασσός

Aπό το αρχ. ουσ. νότος. Για την τροπή [n] > [l] πβ. νερό > λερό. Oι τύπ. με [d] αντιδάν. μέσω του τουρκ. ουσ. lodos = νότιος ή νοτιοανατολικός άνεμος (Kahane, Kahane & Tietze 1958: 547-548).

Νοτιάς, νότιος άνεμος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Φρ. Γέναν νότος και ποριάς (Έγιναν νότος και βοριάς˙ σκορπίστηκαν) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Ούλα νώσαν την Νότη και τη Βοριά (Όλα σκόρπισαν στον Νότο και τον Βοριά˙ όλα χάθηκαν στους πέντε ανέμους) Σινασσ.

Σινασσός

-ΚΜΣ-Έξοδος Β

ΚΜΣ-Έξοδος Β

|| Ασμ. Δεν σε φοβούμαι, κυρ βορεά, δεν σε φοβούμαι, νότος
Ένται τα σπίτια μου ψηλά κι άνδρας μου παλληκάρι. (Δεν σε φοβάμαι, κυρ βοριά, δεν σε φοβάμε νοτιά
Είναι τα σπίτια μου ψηλά κι ο άντρας μου παλληκάρι) Σινασσ.

Σινασσός

-Lag.

Lagarde 1886

Ας τώκει νότος και βοριάς κι ας πελαλήσ’ το κύμα (Ας φυσήξει νοτιάς και βοριάς κι ας τρέξει το κύμα) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ325

ΚΜΣ-ΚΠ325

νούρι ( ουσ. ουδ. ) νούρι [ˈnuri] Ουλαγ. ...