ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

εγιαναί ( επίρρ. ) εγιαναί [eʝaˈne] Αξ. ...

εγιλντώ (ρ.) εγιλτώ [eʝilˈto] Φλογ. εϊλντώ [eilˈdo] Σίλ. εν̊ιλντού [eŋilˈdu] Ουλαγ. Από το τουρκ. ρ. eğilmek = σκύβω.

1. Σκύβω ό.π.τ. : Πολύ εϊλντά (Πολύ σκύβει) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Τούρκος εγιλτέ και σ̑οριούτσικα σ' ωτί τ' ρωτά (Ο Τούρκος σκύβει και τον ρωτάει κρυφά στο αφτί) Φλογ. -ΚΕΕΛ 1361 Συνών. χαμηλώνω, κλίνω

2. Λυγίζω, κάμπτομαι Φλογ. : Το δεντρό 'πότ' είν' μικρό εγιλτέ (Το δέντρο όταν είναι μικρό λυγίζει) Φλογ. -ΚΕΕΛ 1361 Συνών. μπιουκιουλντίζω

εγίπ ( σύνδ., μόρ. ) εγίπ [eˈʝip] Ουλαγ. αγίπ [aˈʝip] Ουλαγ. εΐπ [eˈip] Ουλαγ. αΐπ [aˈip] Ουλαγ. ...