ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κουτσιασμένος ( επίθ. ) κουτσιασμένο [kutsçaˈzmeno] Γούρδ. ...

κουτσόκκο (ουσ. ουδ.) κουτσ̑όκ-κο [kuˈtʃokko] Φάρασ. κουdζόκ-κου [kuˈdzokku] Φάρασ. Από το ουσ. κούτσι (ΙΙ) και το παραγωγ. επίθμ. -όκκο.

Σκυλάκι : Πάρετέ τα, μοιραστείτε τα, τσ̑' αφέτε το κουτσ̑όκ-κο (Πάρτε τα, μοιραστείτε τα, κι αφήστε (ήσυχο) το σκυλάκι) Φάρασ. -ΚΜΣ-Θεοδ. Κόψετε του κουdζόκ-κου το τζουφάλι (Κόψτε το κεφάλι του σκυλακίου) Φάρασ. -Dawk.Boy Συνών. κουτίκα, μανίκι, σκυλόπο, ταζί

κουτσούδι ( ουσ. ουδ. ) κουτσούδι [kuˈtsuði] Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. κουτσούδ' [kuˈtsuð] Φλογ. κουτσούγ̑' [kuˈtsuʝ] Αξ., Σίλατ., Τροχ. κουτσούι [kuˈtsui] Μισθ. κουτσούρ' [kuˈtsur] Αραβαν. Πληθ. κουτσ̑ούια [kuˈtʃuia] Μισθ. κουτσούδια [kuˈtsuðʝa] Μαλακ., Φλογ. ...