ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καλοσύνεμα ( ουσ. ) καλοσ̑ύνεμα [kaloˈʃinema] Αραβαν. ...

καλοσυνεύω (ρ.) καλοσ̑υνεύω [kaloʃiˈnevo] Αξ., Αραβαν., Μαλακ. Από το μεσν. ρ. καλοσυνεύ(γ)ω, το οπ. από το μεσν. ουσ. καλοσύνη = α) αγαθότητα, ευεργεσία β) καλή ποιότητα γ) γαλήνη και το παραγωγ. επίθμ. -εύω.

Για τον καιρό, βελτιώνομαι, γίνομαι αίθριος ό.π.τ. Συνών. ανοίγω, κατινώνω

καλοσύνη ( ουσ. ουδ. ) καλοσύνη [kaloˈsini] Φλογ. καλοσ̑ύνη [kaloˈʃini] Ανακ. καλοσ̑ύν' [kaloˈʃin] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ. καοσύνη [kaoˈsini] Φάρασ. καλοψ̑ύμ' [kaloˈpʃim] Αραβαν. Πληθ. καλοσ̑ύνια [kaloˈʃiɲa] Αραβαν., Μαλακ., Σίλ., Τροχ. ...