κιτίρι (ουσ. ουδ.) κι̂τι̂́ρ' [cɯˈtɯr] Μισθ.

Μισθί

Πληθ. κιτίρια [ciˈtirʝa] Σίλ.

Σίλλη

κουτούρια [kuˈturʝa] Σίλ.

Σίλλη

Από το τουρκ. επίθ. kıtır = α) τραγανός β) ως ουσ. διαλεκτ., μπισκότο.

Παξιμάδι ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Δου κι̂τι̂́ρ' βουτά δου απέσ' (Το παξιμάδι το βουτάει μέσα, ενν. στο γιαουρτάκι) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Συνών. γκεβρέκι, παξιμάδι, φλεγάρι

κιτσάνι ( ουσ. ουδ. ) κιτσ̑άνι [ciˈtʃani] Φάρασ. ...