μινίκι (ουσ. ουδ.) μινίκ' [miˈnik] Αξ.

Αξός

μινίκα [miˈnika] Μισθ.

Μισθί

Πληθ. μινίκια [miˈnica] Αξ.

Αξός

Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. minik = σκυλάκι.

Σκυλάκι, κουτάβι Συνών. κουτίκα, σκυλόπο, ταζί

Τροποποιήθηκε: 08/09/2025

μινικλόρι ( ουσ. ουδ. ) μινικλόρ' [miniˈklor] Αραβαν., Γούρδ. ...