Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κουρούλτισμα ( ουσ. ουδ. ) γουρούλτισμα [ɣuˈrultizma] Σινασσ. qουρούλτημα [quˈrultima] Μαλακ. ...
κουρουλτούς (ουσ. αρσ.) κουρουλτούς [kurulˈtus] Τσουχούρ., Φάρασ. Από το τουρκ. ουσ. gürültü = α) θόρυβος ή κρότος β) βοή γ) φασαρία, οχλαγωγία.
Κρότος ό.π.τ. : Ατσ̑εί σό σαχάτι ήκ’σαμι α gουρουλτούς (Εκείνη την στιγμή ακούσαμε έναν κρότο) Τσουχούρ. -ΑΠΥ-Bağr. Συνών. βροντή, κρότος
β. Βοή
γ. Βροντή
κουρουτώ ( ρ. ) κ͑ουρουdώ [kʰuruˈdo] Σίλ. gουρουτ-τού [gurutˈtu] Ουλαγ. γουρουντώ [ɣuruˈdo] Σίλ. Παρατατ. κ͑ουρουτζ̑ουνόσκα [kʰurudʒuˈnoska] Σίλ. Παθ. κ͑ουρουdούμου [kʰuruˈdumu] Σίλ. Παρατατ. κ͑ουρουτζ̑ουνόζ̑ισκα [kʰuruˈdʒunoʒiska] Σίλ. ...