λιλίτσι (ουσ. ουδ.) λιλίτσ' [liˈlits] Ανακ.

Ανακού

λιλίτσ̑' [liˈlitʃ] Αξ.

Αξός

λϋλΰτσ̑ [lyˈlytʃ] Φλογ.

Φλογητά

λιουλιούτσ' [ʎuʎuts] Φλογ.

Φλογητά

λϋλΰκ' [lyˈlyc] Φλογ.

Φλογητά

λουλούκι [luˈluci] Φλογ.

Φλογητά

λελέσ̑' [leˈleʃ] Αραβαν.

Αραβανί

Αγν. ετύμ., πιθ. από το μεταγν. ουσ. ὑαλῖτις, όπου και τύπ. ὑελῖτις = υελώδης, πβ. Στράβ. Γεωγρ. 16.2.25 «φέρων τὴν ὑαλῖτιν ἄμμον». Πβ. και λιλλίτσι Κύπρ. = θραύσμα γυαλιού (Κονομής 2023: 117, Κυριακίδης 1909, λ. λιλλίτσι). Εναλλακτικά, από το ουσ. γυαλί και το παραγωγ. επίθ. -ίτσι. Για την σημ. ‘πορσελάνη’, πβ. ν.ε. διαλεκτ. επίθ. γυαλίτικος = για αγγείο, πορσελάνινος, για την σημ. ‘παγοκρύσταλλο’, πβ. γυαλί = ψύχος (πολλαχού), γυαλία = δριμύ ψύχος’ (Καλαβρ.), γυαλ-λίτσα = επίπαγος στην επιφάνεια νερού (Κύπρ.) και γυαλώνω = παγώνω (πολλαχού) (ΙΛΝΕ, λ. γυαλί Β1β, γυαλίτικος, γυαλία, γυαλίτσα ΙΙ, γυαλώνω Β1).

1. Γυαλί Αξ., Αραβαν., Φλογ.

Αξός, Αραβανί, Φλογητά

Συνών. τζάμι :2

2. Πορσελάνη Αξ., Αραβαν.

Αξός, Αραβανί

3. Παγοκρύσταλλο που κρέμεται από την στέγη Ανακ., Φλογ.

Ανακού, Φλογητά

Συνών. κιλίτσι, μανάλι :3

λιλιτσιώνας ( επίθ. ) λϋλϋτσιώνας [lylyˈtsçonas] Φλογ. ...