ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

απλώτρα
από
αποβγάλλω
αποδιαβάζω
αποδιαβαίνω
αποδιάβασμα
αποδιαλεγούδια
αποζεύγω
αποκάτω
απόκομμα
αποκόφτω
Αποκριά
απολαβή
απολήνι
απόλογος
απολογούμαι
απόλυση
απομεινός
απομένω
απομπρός
αποπάνω

απόκομμα ( ουσ. ουδ. ) 'πέκομμα [ˈpekoma] Σινασσ. ...

αποκόφτω (ρ.) αποκόφτω [apoˈkofto] Σινασσ. 'πεκόφτω [peˈkofto] Σινασσ. 'πεκόβω [peˈkovo] Μαλακ. Αόρ. 'πέκουψα [ˈpekupsa] Μαλακ. Από το αρχ. ρ. ἀποκόπτω. Ο τύπ. αποκόφτω νεότ. (Λεξ. Πόρτ.)

Απογαλακτίζω βρέφος ή ζώο ό.π.τ. Συνών. σογουλντίζω, Πβ. κόφτω

Αποκριά ( ουσ. θηλ. ) Αποκριά [apokriˈa] Σινασσ. 'ποκρέ [poˈkre] Φάρασ. Αποκρά [apoˈkra] Φάρασ. Αποκουριά [apokuˈrʝa] Αραβαν., Γούρδ. Αποκιριά [apociˈrʝa] Ανακ., Μισθ. Aπικιριάς [apiciˈrʝas] Μισθ. Πληθ. Αποκριές [apοkriˈes] Σίλ. Aπικιριές [apiciˈrʝes] Μισθ. ...