ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

καγιαδιώνας ( επίθ. ) χαγιαδιώνας [xaʝaˈðʝonas] Σινασσ. ...

καγιάρι (ουσ. ουδ.) χαγιάρ' [xaˈʝar] Αξ. Από το ουσ. καγιάς, όπου και τύπ. χαγιάς, και το παραγωγ. επίθμ. -άρι.

Χαλίκι Συνών. καγιάς, κουτσούδι :1, τσαγιλτάχι :1, τσακίλι :1, χαλίκι

καγιάς ( ουσ. αρσ. ) καγιάς [kaˈʝas] Ανακ., Αραβ. καγιά [kaˈʝa] Αραβ., Δίλ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ., Τζαλ., Τροχ. qαγιά [qaˈʝa] Μαλακ. γκαγιά [gaˈʝa] Ουλαγ. κ͑αγιά [kʰaˈʝa] Ουλαγ., Φλογ. κ͑αïγιάς [kʰaiˈʝas] Τελμ. γαϊάς [ɣaˈias] Κίσκ., Μισθ., Τσαρικ. γαγιά [ɣaˈʝa] Αραβαν., Ποτάμ., Τελμ., Τσελτ. χαγιάς [xaˈʝas] Σίλ., Σινασσ. χαγιά [xaˈʝa] Σίλατ., Σίλ. ...