μιχ (ουσ. ουδ.) μι̂χ [mɯx] Αξ., Δίλ., Τροχ.

Αξός, Δίλα, Τροχός

μουχ [mux] Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

Πληθ. μούχγια [ˈmuxʝa] Αξ.

Αξός

Από το τουρκ. ουσ. mıh, όπου και διαλεκτ. τύπ. muh = α) καρφί β) ξυλόκαρφο.

1. Καρφί ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. σκεθί :2, τσιβί

2. Ειδικότ., καρφοπέταλο Δίλ.

Δίλα

Τροποποιήθηκε: 07/09/2025

μιχλαντούζ ( ουσ. ουδ. ) μιχλαντούζ [mixlaˈduz] Ανακ. ...