ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

οργιά ( ουσ. θηλ. ) οργιά [oˈrʝa] Αξ. ...

ορέκας (ουσ.) öρέκας [øˈrekas] Σινασσ. Από το τουρκ. ουσ. öreke = α) ρόκα β) διαλεκτ., ψηλός άνδρας, αντιδάν. από το μεσν. ουσ. ρόκα (< ιταλ. rocca) (βλ. Tietze 1955: λ. öreke, Symeonidis 1973: 189, Tietze 2019: λ. öreke/örek II)

Γίγαντας, μεγαλόσωμος άνθρωπος Συνών. βουβάλι :2, γαπάς :1, θεριακωμένος :1

ορένι ( ουσ. ουδ. ) ο̈ρέν' [øˈren] Αραβ., Μαλακ., Τσαρικ., Τσελτ. ϋρένι [yˈreni] Μισθ. ουρένι [uˈreni] Μισθ. οράνι [oˈrani] Αφσάρ., Φάρασ., Φκόσ. ουράν' [uˈran] Μισθ. ουριάν [uˈrʝan] Μισθ. Πληθ. ο̈ρένια [øˈreɲa] Μισθ., Ποτάμ. ϋρένια [yˈreɲa] Μισθ., Σίλατ. ορένια [oˈreɲa] Μαλακ., Μισθ., Τσαρικ. γιορένια [ʝoˈreɲa] Φλογ. ...