ορθιαίνω (ρ.) ’ρτι-αίνω [rtiˈeno] Φάρασ.

Φάρασα

'ρτι-έω [rtiˈeo] Φάρασ.

Φάρασα

Αόρ. 'ρτι-έσα [rtiˈesa] Φάρασ.

Φάρασα

Μτχ. Παθ. ορτιασμένος [ortçaˈzmenos] Σινασσ.

Σινασσός

ορτιασμένου [ortçaˈzmenu] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το ορθός, όπου και τύπ. ορτύς με παραγωγ. επίθμ. -αίνω.

1. Διορθώνω Φάρασ.

Φάρασα

: Τσ̑οχπίρ 'ρτιαίνκανε τα γιαγνίσ̑α μου (Σπάνια διόρθωναν τα λάθη μου) Φάρασ.

Φάρασα

-Bağr.

Bağriacik 2018

To κατζ̑ί σου 'ρτι-έσες τα χ' άρε τεδέ (Την κουβέντα σου την διόρθωσες ακριβώς τώρα λοιπόν) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Ιστ.

Θεοδωρίδης 1956

Συνών. ισιάζω :2, ορθώνω, ποίκω :7

2. Ισιώνω Φάρασ.

Φάρασα

: || Φρ. Ο χωρίοζ εν' σο κάχιν 'bάvou- κάτσε vdα 'ρτϊέσουμ' τζ̑αί 'στέρου άμε (Το χωριό είναι πάνω στην πλαγιά, στραβό -κάτσε να το ισιώσουμε και ύστερα φεύγεις˙ λεγόταν ειρων. σε όσους έφευγαν από το χωριό ή από μια παρέα) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

Συνών. ορθώνω

3. Η μτχ., για ένδυμα, γυρισμένο από την καλή μεριά Μαλακ., Σινασσ.

Μαλακοπή, Σινασσός

Αντίθ χτρέβω :2

4. Σώζω Φάρασ.

Φάρασα

Τροποποιήθηκε: 01/09/2024

ορθοδοξία ( ουσ. θηλ. ) ορταδοξία [ortaðoˈksia] Γούρδ. ...