ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

δέντρο ( ουσ. ) δένdρο [ˈðendro] Σίλατ., Φάρασ. δένdρου [ˈðendru] Μισθ. δενdρό [ðenˈdro] Ανακ., Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ., Φλογ. λένdρου [ˈlendru] Σίλ. Αρσ. δένdρος [ˈðendros] Φάρασ. ...

δέντρομαι (ρ.) δένdρομαι [ˈðendrome] Τελμ. Παραφθορά του μεσοπαθ. τύπ. δέρνομαι του ρ. δέρνω. Εσφαλμένη η ετυμολογ. σύναψη με ανύπαρκτο ουσ. δένδρες, η δένδρα (ΙΛΝΕ), καθώς και αυτή αποτελεί απλή παραφθορά του ουσ. άνδρες. Για το θέμα βλ. Παπαδόπουλος Κεραμεύς (1885: 157).

Μάχομαι, χτυπιέμαι : || Ασμ. Εμβαίνει, εβγαίνει, φουρκαλεί και στράτες φος γεμάτες
έχει σπαθιά και δένdρεται, κονdάρια και σκοτούται (Μπαίνει, βγαίνει, σκουπίζει και στράτες γεμάτες σκόνη
έχει σπαθιά και δέρνεται, κοντάρια και σκοτώνεται) Τελμ. -Lag. Συνών. βουρουλντίζω :1, τεπελεντίζω

δένω ( ρ. ) δένω [ˈðeno] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Φλογ. δένου [ˈðenu] Μαλακ., Μισθ. ντένω [ˈdeno] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Ουλαγ. ζένω [ˈzeno] Τελμ. ντήζου [ˈdizu] Μισθ., Τσαρικ. ρήν-νου [ˈrinnu] Σίλ. ρήνου [ˈrinu] Σίλ. δενίσ̑κω [ðeˈniʃko] Δίλ., Ποτάμ., Φλογ. ντενίσκω [deˈnisko] Μισθ. δέν'σ̑κω [ˈðenʃko] Δίλ., Φλογ. ...