φενά (επίθ.) φενά [feˈna] Αραβαν., Ουλαγ.

Αραβανί, Ουλαγάτς

φενάς [feˈrnas] Φάρασ.

Φάρασα

Θηλ. φενάσα [feˈrnasa] Φάρασ.

Φάρασα

Το τουρκ. επίθ. fena = α) άσχημος β) τρομερός γ) δυσάρεστος δ) επίρρ., άσχημα.

1. Δυσάρεστος, κακός, άσχημος Ουλαγ., Φάρασ.

Ουλαγάτς, Φάρασα

: Χάλι μ’ φενά ’ναι (Η κατάσταση μου είναι άσχημη) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

Συνών. αβόλετος, γιαγίρι, πικρός, μαύρος

2. Ως επίρρ., άσχημα Αραβαν.

Αραβανί

φεργαντί ( ουσ. ουδ. ) φεργανdί [ferɣan'di] Μαλακ. ...