μπαλντίρι (ουσ. ουδ.) μπαλντούρ' [balˈdur] Αξ.

Αξός

μπαλντέρι [balˈderi] Σίλατ.

Σίλατα

μπαλτίρ' [balʹtir] Φλογ.

Φλογητά

παλντίρι [palˈdiri] Φάρασ.

Φάρασα

παλτίρι [palˈtiri] Σινασσ., Φλογ.

Σινασσός, Φλογητά

παλντούρι [palˈduri] Αφσάρ.

Αφσάρι

παλντΰρ' [palˈdyr] Φλογ.

Φλογητά

Από το τουρκ. ουσ. baldır = α) μηρός β) οστό κνήμης γ) παλαιότ., μίσχος.

1. Κνήμη Αφσάρ., Σινασσ., Φάρασ., Φλογ.

Αφσάρι, Σινασσός, Φάρασα, Φλογητά

: Μπαλτιριού μ' το π͑οντικό πλαντά (Ο μυς της γάμπας μου πονάει) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Συνών. οστό :2

2. Μηρός Αξ., Σίλατ.

Αξός, Σίλατα

: Τότε έκοψεν ασ' σο μπαλντέρι τ’ το πα'ύ το κιριάς (Τότε έκοψε από τον μηρό του το παχύ το κρέας) Σίλατ.

Σίλατα

-Dawk.

Dawkins 1916

3. Γόνατο Φλογ.

Φλογητά

Συνών. γόνατο :1, τοπούχι

4. Μίσχος φυτού Φλογ.

Φλογητά

: Τα τσ̑ιχόρια μικρά κειότανε, κάνισ̑καν μακρύ παλντΰρ' (Τα αγριοράδικα ήταν μικρά, έκαναν μακρύ μίσχο) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Τροποποιήθηκε: 21/10/2025

μπαλντούζα ( ουσ. ουδ. ) μπαλντι̂́ζα [balˈdɯza] Αραβαν., Μαλακ., Ουλαγ., Τελμ. μπαλντούζα [balˈduza] Αξ., Μισθ., Τσαρικ. μπαλτούζα [balˈtuza] Σινασσ. παλτούζα [palˈtuza] Σινασσ., Φάρασ. ...