ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιαλβαρντίζω ( ρ. ) γιαλβαρντι̂́ζω [ʝalvarˈdɯzo] Αραβαν., Σεμέντρ. γιαλβαρντού [ʝalvarˈdu] Ουλαγ. γιαλβαρτώ [ʝalvarˈto] Φερτάκ. γιαλβαρού [ʝalvaˈru] Ουλαγ. γιαλβαdώ [ʝalvaˈdo] Σίλ. Αόρ. γιαλβάρσα [ʝalˈvarsa] Ουλαγ. ...

γιάλι (ουσ. ουδ.) γιάλι [ˈʝali] Φάρασ. γιαλ' [ʝal] Ανακ., Αξ., Μισθ., Φλογ. Πληθ. γιάλια [ˈʝaʎa] Ανακ., Μαλακ., Φλογ. Από το τουρκ. ουσ. yal = μείγμα από πίτουρα και αλεύρι ως ζωοτροφή.

1. Zωοτροφή από πίτουρα, αλεύρι και νερό ό.π.τ. Πβ. γεγετσέκια :1, φάγημα :1

2. Μτφ., νερόβραστο και άνοστο φαγητό Φλογ. Πβ. γιαβάνι :1

γιάλινιζ ( επίθ. ) γιάλι̂νι̂́ζ [ˈʝalɯnɯz] Αξ., Αραβαν., Ουλαγ. γιάλινις [ˈʝalinis] Φάρασ. γιαγνίσ̑ι [ʝaˈɣniʃi] Φάρασ. γιάλ’νγς [yalŋz] Φάρασ. ...