ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιαλαΐζω ( ρ. ) γιαλαΐζου [ʝalaˈizu] Μισθ. Μτχ. γιαλαϊσμένου [ʝalaiˈzmenu] Μισθ. ...

γιαλάκι (ουσ. ουδ.) γιαλάκ' [ʝaˈlaxi] Μισθ., Ουλαγ. γιαλάτσ̑' [ʝaˈlatʃ] Μισθ. γιαλάχ̇ι [ʝaˈlaxi] Φάρασ. Από το τουρκ. ουσ. yalak = α) ποτίστρα β) γούρνα, όπου και διαλεκτ. τύπ. yalah.

1. Ποτίστρα ζώου Μισθ., Φάρασ. : || Φρ. Γιαλάχ̇ι τζ̑ό ’σ̑εις, το στσ̑υλί πα ν’dα ποίκ’; (Ποτίστρα δεν έχεις, το σκυλί τι να το κάνεις;˙ όταν κάποιος αρχίζει μιά δουλειά χωρίς να έχει τα απαραίτητα εφόδια) Φάρασ. -Λουκ.Λουκ. Συνών. λακκί, μουσλούκι, χαβούζι, χάφτ :2

2. Φάτνη Ουλαγ. : Βαλιού ντο γιαλάκ' γένν'σε Πανάϊας (Η Παναγία γέννησε στην φάτνη του βουβαλιού) Ουλαγ. -ΚΜΣ-Θεοδ. Συνών. κάπνη, παχνί

3. Κοίλωμα Μισθ. Συνών. τσουχούρι

γιαλαντζής ( ουσ. αρσ. ) γιαλανdζ̑ή [ʝalanˈdʒi] Μισθ., Τσαρικ. γιαλαντσ̑ής [ʝalanˈtʃis] Σίλ., Φάρασ. ...