κουσαγκού (ουσ. ουδ.) κουσ̑αγκού [kuʃaŋˈgu] Μισθ.

Μισθί

κϋσαgού [kysaˈgu] Μισθ.

Μισθί

κ͑οσαγκού [kʰosaˈgu] Μισθ.

Μισθί

γοσ̑αγού [ɣοʃaˈɣu] Μισθ.

Μισθί

κο̈σενgί [cøseŋˈʒi] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. köseği και köseğü = α) μασιά, β) μισοκαμμένο ξύλο που χρησιμοποιούταν για το ανακάτεμα της φωτιάς (TSS, λ. köseği (köseğü)).

1. Μασιά Μισθ.

Μισθί

: Ογώ να ήdουμι παλλ’κάρ’, κεϊφενίτσα μι ντου κ͑οσαgού ντε μι κρούισ̑κιν (Εγώ αν ήμουν παλληκάρι, η μαγείρισσα δεν θα με χτυπούσε με την μασιά) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Συνών. γκελμπερί, ερσίνι :1, μασιά :1, χαρτσικάτ

2. Δαυλί Ουλαγ.

Ουλαγάτς

: Ντίκ'σαν ένα κöσενgί gι ως σαbαχτάν έβγαν σταφύα, μήλα γκαι απ-πία (Φύτεψαν ένα δαυλί, και ως το πρωί βγήκαν σταφύλια, μήλα και αχλάδια) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

Συνών. αφτίδα, δαυλί

κουσακλού ( ουσ. ουδ. ) κουσακλί [kusaˈkli] Σίλατ. κουσ̑αχλού [kuʃaxˈlu] Μισθ. γουσ̑ακλού [ɣuʃaˈklu] Αραβαν., Μισθ. γουσαχλού [ɣusaˈxlu] Μισθ. Πληθ. γουσ̑ακλούρια [ɣuʃaˈklurʝa] Αραβαν. ...