ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μάλαγμα ( ουσ. ουδ. ) μάλαγμα [ˈmalaɣma] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Σινασσ., Τζαλ., Φάρασ., Φκόσ., Φλογ. μάλαμα [ˈmalama] Ανακ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σινασσ., Τζαλ., Τσαρικ., Φλογ. Θηλ. μάλαγμα η [ʹmalaɣma] Φάρασ. ...

μαλαγματένιος (επίθ.) μαλαγματένιο [malaɣmaˈteɲo] Σινασσ. Μεσν. επίθ. μαλαγματένιος από το ουσ. μάλαγμα και το παραγωγ. επίθμ. -ένιος.

Μαλαματένιος, χρυσός· η λ. μόνο σε άσμ. : || Ασμ. Μαλαγματένιο εργαλειός κι ελεφαντένιο κτένι
κι ένα κορμί ανgελικό κάθεται και υφαίνει
((Χρυσός αργαλειός και κτένι από ελαφαντόδοντο και μιά γυναίκα με όμορφο κορμί κάθεται και υφαίνει)) Σινασσ. -Ρίζ. Νύχτα σελλώνει τ’ άλογο, μέρα το καλλιγώνει,
βάζ’ ασημένια πέταλα, καρφιά μαλαγματένια (Νύχτα σελλώνει τ’ άλογο, μέρα το πεταλώνει
βάζει ασημένια πέταλα, καρφιά χρυσά) Σινασσ. -Αρχέλ. Συνών. αλτουνένι, μαλαματιώνας, φλουριώνας, χρυσός, χρυσώνας

μαλάζω ( ρ. ) μαλάσσω [maˈlaso] Σινασσ. μαλάζω [maˈlazo] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. μαλάζου [maˈlazu] Μισθ. μαλάγω [maˈlaɣo] Μαλακ., Σίλατ. μάσσω [ˈmaso] Φάρασ. Αόρ. μάλαξα [ˈmalaksa] Μαλακ., Φλογ. ...