χρυσός (I) (επίθ.) χρυσό [xriˈso] Αραβ., Σίλ.

Αραβισσός, Σίλλη

χρουσό [xruˈso] Φκόσ.

Φκόσι

χουρσός [xur΄sos] Σίλ., Σινασσ.

Σίλλη, Σινασσός

χουρσό [xurˈso] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

χουρσί [xurˈsi] Ποτάμ.

Ποτάμια

Aπό το μεσν. επίθ. χρουσός < αρχ. επίθ. χρυσοῦς. O τύπ. χουρσί πιθ. αναλογ. από άλλα δηλωτικά χρωμάτων μετάλλων, πβ. ασημί.

1. Χρυσός Ποτάμ., Σινασσ., Φάρασ.

Ποτάμια, Σινασσός, Φάρασα

: Χουρσό παιδί, μοναχό μ' τέκνο (Χρυσό παιδί, μοναδικό μου τέκνο) Σινασσ.

Σινασσός

-Λεύκωμα

Νέα Σινασός 1924

Χρουσά τζαι κουμουσ̑ώνα παράδα̈ (Χρυσά και ασημένια νομίσματα) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Παραδ.

Θεοδωρίδης 1960

|| Ασμ. Κι εκεί που μοιριολόγανεν η Παναγιά το γιο της
Τα δάκρυα που έπεφταν χρουσί πεγάδι έβγανε
και εκεί στο πεγαδόριζο χουρσί δεντρίν εφύτρωνε (Κι εκεί που μοιρολογούσε η Παναγία το γιό της,
όπου έπεφταν τα δάκρυα έβγαινε μιά χρυσή πηγή
κι εκεί στη ρίζα της πηγής φύτρωνε ένα χρυσό δέντρο) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ327

ΚΜΣ-ΚΠ327

Συνών. αλτουνένι, μαλαματιώνας, φλουριώνας

2. Το αρσ. ως ουσ., ο κουνιάδος Σίλ.

Σίλλη

: Σ̑ήμερα χουρσός μου ρεν ήρτι (Σήμερα ο κουνιάδος μου δεν ήρθε) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

3. To ουδ. ως ουσ., κοσμήματα, χρυσαφικά Μισθ., Σίλ.

Μισθί, Σίλλη

: Ιτό εικόνα, απ' τα χρυσά δε φαινόδουν ούτι πρόσωπου (Αυτή η εικόνα, από τα χρυσαφικά δε φαινόταν ούτε το πρόσωπο) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Ρώνει τ' ένα μεγάλου χρυσό (Της δίνει ένα μεγάλο χρυσαφικό) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Συνών. γκερντανίχι :2, τζεβαχέρι :3

β. Λίρες Αραβ.

Αραβισσός

χρυσώνας ( επίθ. ) χρυσώνας [xriˈsonas] Τσαρικ. ...