ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χυλώνω ( ρ. ) σ̑υλώνω [ʃi'lono] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλατ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. σ̑υλώνου [ʃi'lonu] Μισθ. Παρατατ. σ̑ύλωνα [ˈʃilona] Αξ., Τροχ. σ̑ύλουνα [ˈʃiluna] Μισθ. σ̑ούλουνα [ˈʃuluna] Μισθ. Αόρ. σ̑ύλωσα [ˈʃilosa] Φλογ. Προστ. σ̑ύλω [ˈʃilo] Γούρδ. Παθ. σ̑υλούμαι [ʃi'lume] Αξ., Αραβαν., Τροχ. Αόρ. σ̑υλώχα [ʃiˈloxa] Μισθ. σ̑υλώα [ʃiˈloa] Τσαρικ. ...

χωλοσαύρα (ουσ. θηλ.) χωλισαύρα [xoliˈsavra] Δίλ. χωλίσαφρα [xoˈlisafra] Σινασσ. γουλασαύρα [ɣulaˈsavra] Σίλ. Από το μεσν. ουσ. κωλοσαύρα, πβ. Πουλολὀγος 1.382 «ὀφίδια τρῶς καὶ ποντικούς, μᾶλλον καὶ κωλοσαύρας», το οπ. από μεταγν. χλωροσαῦρα.

Η πράσινη σαύρα ό.π.τ. Πβ. αλιμόπα, κερτισένι, μαραμουδιά, τζεμρές

χώμα ( ουσ. ουδ. ) χώμα [ˈxoma] Καππ. ...