ατσαλιά (ουσ. θηλ.) ατσαλιά [atsaˈʎa] Αραβαν.

Αραβανί

Πληθ. 'τσαλιές [tsaˈʎes] Αραβαν., Μαλακ., Φλογ.

Αραβανί, Μαλακοπή, Φλογητά

'τζελέ [dzeˈle] Φάρασ.

Φάρασα

Από το νεότ. ουσ. ἀτσαλιά (βλ. ΙΛΝΕ, λ. ἀτσαλιά 7-8), το οπ. από το μεσν. επίθ. ἄτζαλος και το παραγωγ. επίθμ. -ιά.

1. Βρωμιά Φάρασ., Φλογ.

Φάρασα, Φλογητά

Συνών. βρώμος, λέρα, μποκλούχ, πισλίχι, ρύπος

2. Στον πληθ., σκουπίδια, απορρίμματα ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. αποτσαλιές

άτσαλος ( επίθ. ) άτσαλος [ˈatsalos] κ.α., Σίλατ., Σινασσ., Φλογ. ...