ρυπώνω (ρ.) ρυπώνω [riˈpono] Φάρασ.

Φάρασα

ρουπώνου [ruˈponu] Μισθ.

Μισθί

Παρατατ. ρούπουνα [ˈrupuna] Μισθ.

Μισθί

Αόρ. ρούπωσα [ˈruposa] Μισθ.

Μισθί

Προστ. Εν. ρούπουσι [ˈrupusi] Μισθ.

Μισθί

Προστ. Εν. ρουπουσέτ' [rupuˈset] Μισθ.

Μισθί

Παθ. ρυπούμαι [riˈpume] Φάρασ.

Φάρασα

Αόρ. ρουπώχα [ruˈpoxa] Μισθ.

Μισθί

Μτχ. ρουπωμένο [rupoˈmeno] Μισθ.

Μισθί

Από το αρχ. ρ. ῥυπόω-ῶ.

Λερώνω ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. βάφω :2, βουτώ, κιρλεντώ, μαγαρίζω, πισλετίζω, ρυπιάνω, Αντίθ αγιτλαντίζω :1

Τροποποιήθηκε: 28/05/2025

ρυπωριέρης ( ουσ. αρσ. ) ρυπωριέρ' [ripoˈrʝer] Φάρασ. ...