σαρής (επίθ.) σαρι̂́ [saˈrɯ] Αξ., Κίσκ., Ουλαγ.

Αξός, Κίσκα, Ουλαγάτς

σαρί [saˈri] Ανακ., Μισθ.

Ανακού, Μισθί

σαρού [saˈru] Αραβαν.

Αραβανί

Πληθ. σαρΰδια [saˈryðʝa] Τελμ.

Τελμησσός

Από το τουρκ. επίθ. sarı = κίτρινος, (ορει)χάλκινος. Η σημ. 4, αν δεν αποτελεί λανθασμένη καταγραφή του Κωστάκη, ίσως σχετίζεται με το ενίοτε κοκκινωπό χρώμα του χαλκού.

1. Κίτρινος, και κατ' επέκτ. ξανθός Αξ., Αραβαν., Κίσκ., Ουλαγ., Τελμ.

Αξός, Αραβανί, Κίσκα, Ουλαγάτς, Τελμησσός

: Το χτσ̑ήνο μας γένν’σε ένα όμορφο, σαρού, σον το μάννα τ’ σακάρ χελυκό τανά (Η αγελάδα μας γέννησε ένα όμορφο, ξανθό, σαν τη μάνα του, θηλυκό μοσχάρι με λευκές βούλες ) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.

Φωστἐρης 1952

Ήτον ένα ’ναίκα γκϋζέλ, σαρΰδια μαλλιά έχισκε, μακριά (Ήταν μιά γυναίκα ωραία, είχε ξανθά μαλλιά, μακριά) Τελμ.

Τελμησσός

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

Συνών. αλτούνι, μπόζι

2. Κιτρινιάρης, χλωμός Αξ., Ουλαγ.

Αξός, Ουλαγάτς

: Πισ̑τικός ασ' τα χτηνιά τ' φέρ' ένα σαρι̂́ χτηνό (Ο βοσκός φέρνει από τις αγελάδες του ένα κιτρινιάρικη αγελάδα) -Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

3. Κόκκινος Μισθ.

Μισθί

Συνών. αλ, αληθινός, γιζίλι, κιρμιζί

4. Το ουδ. στον πληθ., λίρες Αραβαν.

Αραβανί

: σαρούγια

σαρίκι ( ουσ. ουδ. ) σαρίκ' [saˈrik] Σεμέντρ. σαρίχι [saˈriçi] Σινασσ., Φάρασ. σαρι̂́χ [saˈrɯx] Σινασσ. σαρίχ [saˈrix] Μισθ. ...