ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

-ισσα ( επίθμ. ) -ισσα [-isa] Σίλ., Φάρασ., Φερτάκ. -σσα [-sa] Καππ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φλογ. -τσα [-tsa] Αξ., Τελμ., Φάρασ. -τζα [-dza] Τζαλ., Φάρασ. -τ͑σα [-tʰsa] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. ...

ιστάρι (ουσ. ουδ.) ιστάρι [iˈstari] Σίλ. ιστάρ' [iˈstar] Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Χαλβάντ. 'στι-έρι [ˈstieri] Φάρασ., Φκόσ. Πληθ. 'στιέρα [ˈsti-era] Σατ. Από το μεταγν. ουσ. ἱστάριον, υποκορ. του αρχ. ἱστός = αργαλειός. Πβ. και τουρκ. διαλεκτ. istar = αργαλειός, οπότε υφίσταται η πιθανότητα του αντιδαν.

Αργαλειός ό.π.τ. Συνών. γουβί :2, εργαλειό, τεζκάχι :1, χώστρα

Συνών. γουβί, ιστάρι, χώστρα

ιστάχι ( ουσ. ουδ. ) ισ̑τάχ' [iˈʃtax] Αραβαν. ισ̑τάχ̇ι [iˈʃtaxi] Φάρασ. ...