πουλόπο
(ουσ. ουδ.)
πουλόπο
[pu'lopo]
Τελμ.
πουλούπο
[pu'lupo]
Τελμ.
Από το ουσ. πουλί και το παραγωγ. επίθμ. -όπο.
Μτφ., θωπευτ., «πουλάκι», παιδί
:
|| Ασμ.
Τι τα ποίκες τα παιδιά μου; Τι τα ποίκες τα πολούπα μου;
(Τι τα έκανες τα παιδιά μου; Τι τα έκανες τα πουλάκια μου;)
Τελμ.
-Lag.
Συνών.
γέννημα :2, ντόλι, παιδί :1, παιδόκκο, τέκνο
Τροποποιήθηκε: 23/08/2025