παρακαλώ (ρ.) παρακαλώ [paraka'lo] Καππ.

Καππαδοκία

παρακαλώου [paraka'lou] Φάρασ.

Φάρασα

περικαλώ [perika'lo] Ανακ., Σινασσ.

Ανακού, Σινασσός

Παρατατ. παρακάλεινα [paraˈkalina] Αραβαν., Γούρδ.

Αραβανί, Γούρδονος

Αόρ. παρακάλεσα [paraˈkalesa] Φάρασ.

Φάρασα

παρακάλησα [paraˈkalisa] Σίλ.

Σίλλη

παρακάλ'σα [paraˈkalsa] Αραβαν., Γούρδ., Τελμ.

Αραβανί, Γούρδονος, Τελμησσός

παρακάλτσα [paraˈkaltsa] Τελμ.

Τελμησσός

παρακάσα [paraˈkasa] Τελμ.

Τελμησσός

γ' Εν. παρακάλτσεν [paraˈkaltsen] Φάρασ.

Φάρασα

Από το αρχ. ρ. παρακαλῶ = προσκαλώ. Η σημ. ‘ζητώ’ μεταγν.

Ζητώ, ικετεύω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Παρακάλ'σαμ' ντo vα μαζ ντωκ' ένα έβλάσ̑' κι εκείνο έντωκε μας ένα καμήλ' (Τον παρακαλέσαμε (ενν. τον Θεό) να μας δώσει ένα παιδί κι εκείνος μας έδωσε μία καμήλα) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Το κορίσ̑' παρακάλεινεν ντo να υπάν' 'ντάμα σο Κάστρο, βαβά τ' τα σεράγια (Το κορίτσι τον παρακαλούσε να πάνε μαζί στο Κάστρο, στου πατέρα της τα παλάτια) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Ούλα τα αγίους περικάλεινάμ’ τα (Όλους τους αγίους τους παρακαλούσαμε) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

Παρακαλούμ’ το Τεό να σ’ έχ’ λιαρό (Παρακαλούμε τον Θεό να σ' έχει γερό) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.

Φωστἐρης 1952

Με δάκρυα παρακάλεινε να γιαρώσουν τ' αδελφό τ' (Με δάκρυα παρακαλούσε (ενν. τον Χριστό και την Παναγία) να γιατρέψουν τον αδελφό του) Γούρδ.

Γούρδονος

-Καράμπ.

Καράμποδος 1948

Συνών. γιαλβαρντίζω, γυρεύω :1, ζητώ :1, ντιλεντίζω :2, ντιλεύω :1, ταρκουρώ

παρακαμίνα ( ουσ. θηλ. ) παρακαμίνα [parakaˈmina] Τσουχούρ., Φάρασ. παρ'καμίνα [parkaˈmina] Αφσάρ., Φάρασ., Φκόσ. παρ'gαμίνα [pargaˈmina] Φάρασ. πρακαμίνα [prakaˈmina] Κίσκ. ...