ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

παραμαίνω ( ρ. ) παραμαίνω [paraˈmeno] Μαλακ., Σινασσ., Τζαλ., Τροχ., Φλογ. παραμαίνου [paraˈmenu] Μαλακ., Μισθ. Αόρ. επαρέμα [epaˈrema] Αξ. παρέμα [paˈrema] Ανακ., Αξ., Μαλακ., Μισθ., Τελμ., Φλογ. παράμα [paˈrama] Μισθ. Υποτ. παρεμώ [pareʹmo] Τελμ. παραμώ [paraʹmo] Μισθ. Προστ., Εν. παρέμα [paˈrema] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. Πληθ. παρεμάτ’ [pareˈmat] Αξ. ...

παραμάνα (ουσ. θηλ.) παραμάνα [paraˈmana] Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Σίλ., Φάρασ., Φλογ. παράμανα [paˈramana] Μισθ. Νεότ. ουσ. παραμάνα, το οπ. από το πρόθμ. παρα- και το ουσ. μάνα.

1. Τροφός, παραμάνα Γούρδ., Σίλ., Φάρασ. Συνών. αναλίκι, βυζασταριά, βυζάστρα

2. Μητρυιά Μαλακ., Μισθ., Φλογ. : Βά τ' δοικιέται και φέρισ̑κεν τα ένα παραμάνα (Ο πατέρας τους παντρεύτηκε, και τους έφερε μιά μητρυιά) Φλογ. -ΙΛΝΕ 812 Παραμάνα σ', λέ, είπι να σι σκοτώσουμ' (Η μητρυά σου, λέει, είπε να σε σκοτώσουμε) Μισθ. -ΑΠΥ-ΕΝΔ Συνών. αναλίκι, Πβ. παράβαβας, παράδελφος

3. Το υπόλειμμα του ζυμαριού, που μαζευόταν ξύνοντας τη σκάφη Φλογ.

4. Καρφίτσα, παραμάνα Μισθ., Σίλ. : Τσάλντανα δου μι παραμάνα (Την έπιανα, την στένευα (ενν. τη φούστα) με παραμάνα) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Συνών. κιτσάνι

Τροποποιήθηκε: 20/08/2025

παραμία ( ουσ. θηλ. ) παραμία [paraˈmia] Φάρασ. ...