ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ταρίχι ( ουσ. ουδ. ) ταρίσ̑' [taˈriʃ] Ανακ. τερίσ̑' [teˈriʃ] Φλογ. τορίκι [ˈtorici] Σινασσ. νταρίσ̑' [daˈriʃ] Σινασσ. ντερίσ̑' [deˈriʃ] Μαλακ., Σινασσ. Πληθ. ταρίχια [taˈriça] Σινασσ. τερίσ̑α [teˈriʃa] Σίλατ. ...

ταρκουρώ (ρ.) ταρκουρώ [tarkuˈro] Γούρδ. Πιθ. από το ουσ. ταραχή με παραγωγ. επίθμ. -ουρίζω > -ουρώ (για το επίθμ. βλ. Χατζιδάκις, ΜΝΕ Β΄ 584).

Αναζητώ κάτι, σκαλίζω, ψαχουλεύω Γούρδ. Συνών. ανακλώθω, αραντίζω, γαργαλεύω :2, γλυμμίζω :2, γυρεύω, ντιλεύω, παραμυρώ :2

Τροποποιήθηκε: 01/08/2025

ταρλά ( ουσ. ουδ. ) ταρλά [tarˈla] Ανακ., Αραβαν., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. τ͑αρλά [tʰarˈla] Ανακ., Μισθ., Σίλ. Θηλ. τάρλα [ˈtarla] Φερτάκ. Πληθ. τάρλες [ˈtarles] Τελμ., Φερτάκ. ταρλάδες [tarˈlaðes] Σινασσ. τ͑αρλάδια [tʰarˈlaðʝa] Ανακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. ...