ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ταρίχι ( ουσ. ουδ. ) ταρίσ̑' [taˈriʃ] Ανακ. τερίσ̑' [teˈriʃ] Φλογ. ντερίσ̑' [deˈriʃ] Μαλακ. Πληθ. τερίσ̑α [teˈriʃa] Σίλατ. ...

ταρκουρώ (ρ.) ταρκουρώ [tarkuˈro] Γούρδ. Από το ουσ. ταραχή με παραγωγ. επίθμ. -ουρίζω > -ουρώ (για το επίθμ. βλ. Χατζιδάκις, ΜΝΕ Β΄ 584).

Αναζητώ κάτι, σκαλίζω, ψαχουλεύω Γούρδ. Συνών. ανακλώθω, αραντίζω, γαργαλεύω :2, γλυμμίζω :2, γυρεύω, ντιλεύω, παραμυρίζω :2

ταρλά ( ουσ. ουδ. ) ταρλά [tarˈla] Ανακ., Αραβαν., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. τ͑αρλά [tʰarˈla] Ανακ., Μισθ., Σίλ. Θηλ. τάρλα [ˈtarla] Φερτάκ. Πληθ. τάρλες [ˈtarles] Τελμ., Φερτάκ. ταρλάδες [tarˈlaðes] Σινασσ. τ͑αρλάδια [tʰarˈlaðʝa] Ανακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. ...