γιαγιάνης (επίθ.) Πληθ. γιαγιάνια [ʝaˈʝaɲa] Μαλακ., Σίλατ.

Μαλακοπή, Σίλατα

γιαγάνια [ʝaˈɣaɲa] Σίλατ.

Σίλατα

γιαγένια [ʝaˈʝeɲa] Ποτάμ., Τζαλ.

Ποτάμια, Τζαλέλα

γιγένια [ʝiˈʝeɲa] Τροχ.

Τροχός

γιαάχ̇ια [ʝaˈaxʝa] Μισθ.

Μισθί

γιάχ̇ια [ˈʝaxʝa] Μισθ.

Μισθί

Από το τουρκ. ουσ. yaya, όπου και παράγωγος τύπ. yayan = α) παλαιότ., πεζικάριος, πεζός στρατιώτης β) πεζός.

1. Πεζός, στρατιώτης του πεζικού· μόνο σε άσμ. Ποτάμ., Σίλατ., Τζαλ.

Ποτάμια, Σίλατα, Τζαλέλα

: || Ασμ. Κι αν πάρω ’γώ το κάστρο τ’ είν’ τα δώρα μου;
Γιαγένια παλληκάρια ας είν’ οι δούλοι σου
(Κι αν πάρω 'γώ το κάστρο τι θα 'ν' τα δώρα μου;Πεζοί πολεμιστές ας είν' οι δούλοι σου) Τζαλ.

Τζαλέλα

-ΚΜΣ-ΚΠ342

ΚΜΣ-ΚΠ342

Συνών. αγιάχος

2. Ο πληθ. ως επίρρ., πεζή, με τα πόδια Μαλακ., Μισθ., Τροχ.

Μαλακοπή, Μισθί, Τροχός

: Ερόδουσι μι 'α πτάρια, γιαάχ̇ια (Ερχόσουν με τα πόδια, πεζή) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Ση Ναξό γιγένια με τα πόδια πήγαιναμ’ (Στην Αξό πηγαίναμε πεζή με τα πόδια) Τροχ.

Τροχός

-Νίγδελ.Τροχ.

Νίγδελης χχ

γιαγίνι ( ουσ. ουδ. ) γιαγίν' [ʝaˈʝin] Αραβ. γιαΐνι [ʝaˈin] Σατ. γιαΐν' [ʝaˈin] Ανακ. ...