γκέντσι (επίθ.) γκέντσ̑' [ɟentʃ] Αξ.

Αξός

γκένdζι [ˈɟendzi] Σίλ.

Σίλλη

κέντσ̑ι [ˈcentʃi] Φάρασ.

Φάρασα

κα̈́ντσ̑ι [ˈcæntʃi] Αφσάρ., Τσουχούρ.

Αφσάρι, Τσουχούρι

Από το τουρκ. επιθ. genç (< παλ. τουρκ. kēnç) = α) νέος, νεαρός β) ανώριμος.

1. Νέος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Εμείς γκένdζ̑α 'μεστε, Χεγός ντίν' μας κι άλλα (Εμείς νέοι είμαστε, ο Θεός θα μας δώσει κι άλλα παιδιά) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Συνών. ντελικανής

2. Τρυφερός Σίλ.

Σίλλη

Συνών. ταζός :3

γκεντσιλίκι ( ουσ. ουδ. ) κεντσ̑ιλίκι [centʃiˈlici] Φάρασ. γκεντσ̑'λίκ' [ɟenˈtʃlik] Αξ. κα̈ντσ̑'λίχ̇ι [cænˈtʃlixi] Αφσάρ. κεντσ̑'λι-έχ̇ι [centʃliˈexi] Τσουχούρ. γκεσ̑λία [ɟeˈʃlia] Σίλ. ...