απερρίφτω (ρ.) απερρίφτω [apeˈrifto] Τελμ.

Τελμησσός

’περρίφτω [peˈrifto] Ανακ.

Ανακού

’περρέβω [peˈrevo] Ανακ., Αξ., Σινασσ., Φλογ.

Ανακού, Αξός, Σινασσός, Φλογητά

’περρέβου [peˈrevu] Μισθ.

Μισθί

Αόρ. ’πέρριψα [ˈperipsa] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

’πέρρεψα [ˈperepsa] Μισθ., Σινασσ., Φλογ.

Μισθί, Σινασσός, Φλογητά

Από το ρ. ἀπορρίπτω, μέσω του αορ. ἀπέρριψα. Βλ. και ΙΛΝΕ, λ. ἀπορρίχνω.

1. Ρίχνω Τελμ.

Τελμησσός

: || Ασμ. Με τους πόνους εζύμωσα με τα δάκρυα τσουπώνω,
με τα βαρειά στενάγματα στο φούρνο τ’ απερρίφτω ((Με πόνο τα ζύμωσα (ενν. τα ψωμιά), με δάκρυα τα σφραγίζω,
με βαριούς αναστεναγμούς στον φούρνο τα ρίχνω)) Τελμ.

Τελμησσός

-Αινατζ.

Αϊνατζόγλου 1883

Συνών. απερρίφτω :1, βινεύω, δίνω, κονώνω, πετώ, σέρνω

2. Κυρίως για ζώα, αποβάλλω ή γεννώ πρόωρα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Toυ πρόβατου μ' 'πέρριψιν (Το πρόβατό μου απέβαλε) Μαλακ.

Μαλακοπή

-Τζιούτζ.

Τζιούτζια 2007

Συνών. διαβάζω, μπιρακτώ

3. Για κότες, γεννώ αυγά χωρίς σκληρό κέλυφος Αξ.

Αξός

απεσινός ( επίθ. ) απεσ'νού [apesˈnu] Μισθ. απεσ̑’νού [apeʃˈnu] Μισθ. απεσωνού [apesoˈnu] Φλογ. απεστσ̑ινινός [apestʃiniˈnos] Σίλ. απεσ̑ινdζικ'νός [apeʃindziˈknos] Σίλ. ...