χασταλίχι (ουσ. ουδ.) χασταλίχ̇ι [xastaˈlixi] Φάρασ.

Φάρασα

χασταλίχ' [xastaˈlix] Φλογ.

Φλογητά

χασταλούχ' [xastaˈlux] Αξ.

Αξός

χασταχαλίχ̇ι [xastaxaˈlixi] Τσουχούρ.

Τσουχούρι

Από το τουρκ. ουσ. hastalık = ασθένεια, όπου και διαλεκτ. τύπ. hastalıh.

1. Ασθένεια, αρρώστεια, πάθηση Τσουχούρ., Φάρασ., Φλογ.

Τσουχούρι, Φάρασα, Φλογητά

: Bγκαλλαίνουμι την ευσ̑ή μας τσαι παρακαλάμι σο Θεό να δεβεί μο το καό ατό το χασταχαλίχ̇ι (Kάνουμε την προσευχή μας και παρακαλάμε τον Θεό να περάσει με το καλό αυτή η αρρώστια) Τσουχούρ.

Τσουχούρι

-ΑΠΥ-Bağr.

ΑΠΥ-Bağr.

Σα τάγματα ασ’ σα χασταλίχια πεθάνισ̑καν (Στα τάγματα (εργασίας) πέθαιναν από τις αρρώστιες) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 811

Τσιτσόπουλος 1962

Συνών. αστεναριά, αστεναρλάντισμα, αστένειος, αστένημα

2. Άρρωστος Αξ.

Αξός

Συνών. αστενάρης :1, τσουρούκι, χασταλούς, Αντίθ λιαρούτσικος :1

Τροποποιήθηκε: 11/08/2025

χασταλούς ( επίθ. ) χασταλούς [xastaˈlus] Σινασσ. χασταλού [xastaˈlu] Ανακ., Σινασσ. ...