κολτούκι (ουσ. ουδ.) κολτ͑ούκ' [kolˈtʰuk] Ανακ.

Ανακού

qολτούχ' [qolˈtux] Φλογ.

Φλογητά

κουλτούκι [kulˈtuci] Σινασσ.

Σινασσός

γολτούχ' [ɣolˈtux] Αραβαν., Μισθ.

Αραβανί, Μισθί

γολτούχ̇ι [ɣolˈtuxɯ] Φάρασ.

Φάρασα

γουλτ͑ούχ' [ɣulˈtʰux] Αξ.

Αξός

Από το τουρκ. ουσ. koltuk = μασχάλη, όπου και διαλεκτ. τύπ. koltuh και goltuh.

1. Mασχάλη ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Παροιμ. 'ς ένα κουλτούκι δυό καρπούζια δεν χωρούν (Δύο καρπούζια σε μιά μασχάλη δεν χωρούν˙ για όσους προσπαθούν να καταφέρουν παράλληλα δύο ή περισσότερα δύσκολα έργα) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Ερυό γαρπούζ̑α σ’ ένα γολτούχ' ντε χωρούν (Δύο καρπούζια σε μιά μασχάλη δεν χωρούν˙ το ίδιο) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Συνών. κόρφος, μασκάλη

2. Mανίκι Φάρασ.

Φάρασα

Συνών. μανίκι

3. Aγκαλιά Φάρασ., Φλογ.

Φάρασα, Φλογητά

: Ένα φσ̑άχ' σα κολτούχια (Ένα μωρό στην αγκαλιά) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Συνών. αγκάλι :1, κοτσάκι :1

4. Δεμάτι Φάρασ.

Φάρασα

Συνών. δέμα :1, δεμάτι :1, σαλάκα :1

κολτσάχι ( ουσ. ουδ. ) γκολτσ̑άκ’ [golˈtʃak] Φλογ. Πληθ. κολτζάχ̇ια [kolˈdzaxa] Ανακ., Σίλ. qολοζάχ̇ια [qoloˈzaxa] Φλογ. ...