ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Χάρος ( ουσ. ) Χάρος [ˈxaros] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ., Φερτάκ. Χάροζ [ˈxaroz] Αραβαν. ...

χάρπανταν (επίρρ.) χάρπαdαν [ˈxarpadan] Αραβαν., Ουλαγ. χάρμπαdαν [ˈxarbadan] Μισθ. Από το τουρκ. επίρρ. harpadan = τελείως.

1. Αμέσως, μονομιάς ό.π.τ. : Χάρμπαdαν έφ'χιν απ΄ του τόπου τ’ (Αμέσως έφυγε από την θέση του) Μισθ. -Κοτσαν. Συνών. άνιντε, αψά, αψούτσικα, αρέ, χεμέν

2. Ξαφνικά, απροσδόκητα Ουλαγ. Συνών. άξαφνα, άπανσιζ, χαμπαρσίζια

χαρτζεύω ( ρ. ) χαρτζεύω [xarˈdzevo] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Ουλαγ. χαρτσ̑εύω [xarˈtʃevo] Φάρασ. χαρτζ̑εύου [xarˈdʒevu] Μισθ., Σίλ., Φάρασ. Παρατατ. χαρτζεύινισ̑κα [xarˈdzeviniʃka] Ουλαγ. χαρτζεύινκα [xarˈdzeviŋka] Ουλαγ. Αόρ. χάρτζιψα [ˈxardzipsa] Μαλακ. χάρτσ̑ιψα [ˈxartʃipsa] Μισθ. ...