γιαναντίζω (ρ.) γιαναdίζου [ʝanaˈdizu] Μισθ.

Μισθί

γιαναΐζου [ʝanaˈizu] Μισθ.

Μισθί

γιαναdώ [ʝanaˈdo] Σίλ.

Σίλλη

Αόρ. γιανάτ'σ̑α [ʝaˈnatʃa] Μισθ.

Μισθί

γιανάγισα [ʝaˈnaʝisa] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από τον αόρ. yana yattı του τουρκ. περιφραστ. ρ. yana yatmak = γέρνω, με απλολ. [ʝanaʝa > ʝana]. Εναλλακτικά, από το ουσ. γιάνι και το τέρμα -αντίζω ή -αΐζω αναλογ. προς άλλα ρ. με παρόμοιο τέρμα, πβ. αγουλαΐζου και αγουλαντίζου (λ. αγιλαντίζω).

1. Πλαγιάζω, γέρνω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Άφησ' μι να γιαναdίσου 'να ψ̑ι (Άσε με να πλαγιάσω λιγάκι) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. γιαναστίζω, κλίνω

2. Πλησιάζω Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

Συνών. γιακουναντίζω :1, ζυγώνω, γιαναστίζω

3. Χτυπώ Μισθ.

Μισθί

: Γιανάτ'σ̑α ντου ένα (Του έδωσα μία) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-ΕΝΔ

ΑΠΥ-ΕΝΔ

Συνών. βαρώ, δίνω, κρούω, φαγίζω

γιαναστίζω ( ρ. ) γιανασ̑τι̂́ζω [ʝanaˈʃtɯzo] Αραβαν., Μαλακ., Σινασσ. γιαναστίζου [ʝanaˈstizu] Μισθ., Σίλ. γιαναστώ [ʝanaˈsto] Μισθ., Φλογ. γιανασ̑τι-εύω [ʝanaʃtiˈevo] Φάρασ. γιανασ̑τι-έω [ʝanaʃtiˈeo] Φάρασ. γιανασ̑τι-έου [ʝanaʃtiˈeu] Φάρασ. Παρατατ. γιανασ̑τι-ένgα [ʝanaʃtiˈeŋga] Σατ. Αόρ. γιανασ̑τίασα [ʝanaˈʃtiasa] Αφσάρ. γιανασ̑τίεσα [ʝanaˈʃtiesa] Σατ. γιανασ̑τέσα [ʝanaˈʃtesa] Φκόσ. ...